مدیریت سانحه زلزله در مناطق روستایی با تاکید بر مشارکت روستاییان مطالعه موردی: دهستان خرارود

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که جوامع روستایی با آن مواجه‌اند، بروز سوانح طبیعی، بویژه زلزله است که با توجه به ارتباط بلافصل سکونتگاه‌های روستایی با محیط جغرافیایی پیرامون خود همواره منجر به بروز خسارت مادی و تلفات جانی گسترده‌ای در آنها می‌شود. با توجه به استقرار بخش عظیمی از کشور ما بر روی کمربند لرزه‌خیز آلپ- هیمالیا و وجود گسل‌های متعدد در بستر کالبدی آن دارای آسیب‌پذیری نسبی بالاتری در بین کشورهای دنیا می‌باشد. یکی از مهم‌ترین راهبرد‌هایی که می‌توان در مدیریت سانحه زلزله و کاهش اثرات حاصل از آن، بکار گرفت توجه به مشارکت روستاییان می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی نقش مشارکت ساکنین در مراحل سه گانه مدیریت سانحه زلزله (قبل، حین و بعد) در مناطق روستایی مورد مطالعه است‌. برای حصول به اهداف تحقیق از روشهای اسنادی و میدانی با تاکید بر تکمیل پرسشنامه  نزد  146 نفر سرپرست خانوار روستایی در 14 روستا استفاده شده است. داده های جمع آوری شده، در محیط نرم افزار SPSS با استفاده از آزمونt  تک نمونه‌ای و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد افراد جامعه نمونه بیشترین میزان مشارکت را در مولفه‌های نهادی و کمترین میزان را در بعد اقتصادی داشته‌اند. همچنین بر اساس آزمون t تک نمونه‌ای مشخص شد که  میزان مشارکت سرپرستان خانوار در همه ابعاد بالاتر از حد متوسط بوده است که نشان دهنده میزان مطلوب مشارکت خانوارها در مدیریت سانحه زلزله می‌باشد. تجزیه و تحلیل عاملها نیز نشان داد عامل مقاوم سازی مساکن کمترین واریانس (91/5) و عامل اقتصادی و محیطی (32/13)بیشترین میزان واریانس را ازدیدگاه روستاییان به خود اختصاص داده اند.